De samenleving verandert, zo ook wij, de huidige generatie ouderen. Onze samenstelling wordt almaar diverser en de verschillen in de beleving van deze levensfase worden groter. Er zijn nog altijd veel gezagsgetrouwe ouderen en er komen steeds meer vitale senioren, die ouder worden zonder het te willen zijn of zo te voelen. We zijn niet alleen een doelgroep die langer blijft leven en daarmee als vanzelf groter wordt, we blijven ook gewoon onze dingen doen. Misschien wel meer dan ooit met elkaar.

Amsterdam kent op deze manier een zeer divers landschap aan ouderenclubjes, verenigingen en vertegenwoordigers. En publieke en private organisaties die het graag voor ons willen opnemen of onze ouderenthematiek ongevraagd ‘lenen’ voor een eigen verhaal. Alleen daarom al is het goed om over de invulling van de belangen van ouderen met elkaar te spreken. Wat past daar vandaag en morgen het best bij?

Het beleid van de gemeente Amsterdam laveert door dit landschap. Waarbij ‘gehoord zijn of worden', niet meer de data of de uitkomst oplevert waar wij ons individueel of collectief als vanzelf in kunnen herkennen.

De gemeente wil graag een leeftijdsvriendelijke stad zijn. Een stad voor alle culturen en alle leeftijden. En dus ook een stad waar je op een prettige manier oud kunt worden en zijn. Door zich aan te sluiten bij het netwerk Age-friendly Cities van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), geeft de gemeente aan hierover kennis te willen uitwisselen met andere grote steden.

Maar daarmee is het benutten van de ervaringsdeskundigheid, wensen en behoeften van de eigen oudere inwoners nog niet ingevuld. Ergo er bestaat op dit moment geen orgaan waardoor de wethouder coördinerend ouderbeleid ons als waardevolle bron kan benutten en vice versa. En dat is waar het Amsterdamse ouderen en seniorenbeleid toch op gestoeld zou moeten zijn.

Gelukkig zijn er veel oudereninitiatieven en verbintenissen. Op basis van goed nabuurschap, met als bijvangst meer sociale cohesie in de eigen buurt. Of op basis van verwantschap aan je identiteit, interessegebieden, omstandigheden en meer. Allemaal specifieke motieven en activiteiten waardoor mensen elkaar kunnen ontmoeten en zich met elkaar verbonden kunnen voelen. Dat willen we graag koesteren en waar mogelijk verder brengen. En dus niet ‘lenen’ of 'ombuigen' voor de invulling van een kennisbron voor seniorenbeleid met een ander en veel breder doel.

Daarom hebben vertegenwoordigers van de Ouderen Adviesraden Oost, Centrum en Zuidoost, Protestanse en Katoholieke ouderbonden een werkgroep gevormd met als doel een zelfstandig en openbaar kennisplatform te ontwikkelen. Geen nieuw instituut, maar mensen die kennis en ervaringen, wensen en behoefte willen delen, ongeacht rol, relatie of functie. Dit platform wil deze informatie bijeenbrengen en de kennis die dan ontstaat openbaar delen met de samenleving. Opdat iedereen er kennis van kan nemen, geinspireerd kan raken en of zelf ook een bijdrage wil leveren.

Voor iedereen die betrokken is of wil zijn bij het ouderbeleid van de stad.
Wij als initiatiefnemers willen met de tijd meegaan en met u op zoek naar een nieuwe invulling van betrokkenheid en inzet.

Een stedelijk ouderenbeleid wat volgens ons vooral in het teken dient te staan van een gezond en plezierig leven van iedereen, vooral wanneer je ouder wordt en het leven brozer.

Samen kunnen we daartoe vandaag een eerste stap zetten. Met elkaar een praktische en relevante bron van ervaringsdeskundigheid realiseren op de domeinen die het ouderbeleid vormen: gezondheid, wonen, inkomen, samenleven, ontwikkelen, mobiliteit, publieke ruimten en faciliteiten. Geen wedstrijd ‘achterban scoren’ of ‘doelgroep vertegenwoordiging’ maar een openbare en veilige bron waar iedereen die binnen deze generatie valt aan kan meedoen en met de intentie om onze generatie in al haar diversiteit te reflecteren.